Contact
Maar let op: regelmatig krijg ik van journalisten de vraag hoe ik tegen een bepaalde (mogelijke) integriteitsschending aankijk. Zo ben ik in het verleden wel eens benaderd over de zaak Khadija Arib, maar ook - fascinerend genoeg - voor wat ik vond van het gedrag van de nu voormalig voorzitter van de Spaande voetbalbond Luis Rubiales.
Op dit soort media-vragen zal ik ik helaas niet ingaan.
Hiervoor zijn meerdere reden;
laat ik er drie noemen (die ook relevant zijn als je zelf een oordeel wilt vormen):
-
Ten eerste is het m.i. onmogelijk om in de praktijk over concrete kwesties
waarbij je niet betrokken bent geweest, een goed oordeel te kunnen hebben.
Pas als je een heel dossier kent, kun je pas oordelen. Dit zal vaak niet het
geval zijn (dit vraagt om nader onderzoek). En stel ik ken het dossier wel,
dan ben ik waarschijnlijk te direct betrokken geweest (voor contra expertise, deskundigenoordeel). Dan ga ik
natuurlijk helemaal niet in de op de kwestie. 😊
-
Ten tweede ontbreekt vaak de tijd om aan een onderwerp in een uitzending
recht te doen. Veel media zoeken met name enkele quotes of om een korte
duiding. Hiermee verdwijnt dan de noodzakelijke en aanwezige nuance.
-
Mijn ervaring is tot slot dat (helaas) sommige journalisten met name
bevestiging zoeken van wat zij al vinden ("Vindt u ook niet dat ..."). Bij voorkeur om te scoren. Nu kunnen we de vraag stellen in hoeverre dit past bij de
beroepsintegriteit van een journalist 😉, maar dit maakt wel dat ik wat
terughoudend ben.
Voor andere vragen - bijvoorbeeld voor het begeleiden van een workshop over integriteit - ben je van harte welkom.